Jeevan dharam

॥ श्रीकालिकाकवचम् २ ॥

श्रीसदाशिव उवाच -

कथितं परमं ब्रह्म प्रकृतेः स्तवनं महत् ।
आद्यायाः श्रीकालिकायाः कवचं शृणु साम्प्रतम् ॥ १॥

त्रैलोक्यविजयस्यास्य कवचस्य ऋषिः शिवः ।
छन्दोऽनुष्टुब्देवता च आद्या काली प्रकीर्तिता ॥ २॥

मायाबीजं बीजमिति रमा शक्त्तिरुदाहृता ।
क्रीं कीलकं काम्यसिद्धौ विनियोगः प्रकीर्तितः ॥ ३॥

ह्रीमाद्या मे शिरः पातु श्रीं काली वदनं मम ।
हृदयं क्रीं परा शक्त्तिः पायात्कण्ठं परात्परा ॥ ४॥

नेत्रे पातु जगद्धात्री कर्णौ रक्षतु शङ्करी ।
घ्राणं पातु महामाया रसनां सर्वमङ्गला ॥ ५॥

दन्तान् रक्षतु कौमारी कपोलौ कमलालया ।
ओष्ठाधरौ क्षमा रक्षेच्चिबुकं चारुहासिनी ॥ ६॥

ग्रीवां पायात्कुलेशानी ककुत्पातु कृपामयी ।
द्वौ बाहू बाहुदा रक्षेत्करौ कैवल्यदायिनी ॥ ७॥

स्कन्धौ कपर्दिनी पातु पृष्ठं त्रैलोक्यतारिणी ।
पार्श्वे पायादपर्णा मे कटिं मे कमठासना ॥ ८॥

नाभौ पातु विशालाक्षी प्रजस्थानं प्रभावती ।
ऊरू रक्षतु कल्याणी पादौ मे पातु पार्वती ॥ ९॥

जयदुर्गावतु प्राणान्सर्वाङ्गं सर्वसिध्दिदा ।
रक्षाहीनं तु यत्स्थानं वर्जितं कवचेन च ॥ १०॥

तत्सर्वं मे सदा रक्षेदाद्या काली सनातनी ।
इति ते कथितं दिव्यं त्रैलोक्यविजयाभिधम् ॥ ११॥

कवचं कालिकादेव्या आद्यायाः परमाद्भुतम् ।
पूजाकाले पठेत्यस्तु आद्याधिकृतमानसः ॥ १२॥

इति महानिर्वाणतन्त्रे सप्तम उल्लासे ५५-६६ श्लोकपर्यन्तं
श्रीकालिकाकवचम् सम्पूर्णम् ।

॥ श्रीकालिकाकवचम् २ ॥ shri kaalikaa kavacham 2

shrIsadAshiva uvAcha 

kathitaM paramaM brahma prakR^iteH stavanaM mahat |
AdyAyAH shrIkAlikAyAH kavachaM shR^iNu sAmpratam || 1||

trailokyavijayasyAsya kavachasya R^iShiH shivaH |
Chando.anuShTubdevatA cha AdyA kAlI prakIrtitA || 2||

mAyAbIjaM bIjamiti ramA shakttirudAhR^itA |
krIM kIlakaM kAmyasiddhau viniyogaH prakIrtitaH || 3||

hrImAdyA me shiraH pAtu shrIM kAlI vadanaM mama |
hR^idayaM krIM parA shakttiH pAyAtkaNThaM parAtparA || 4||

netre pAtu jagaddhAtrI karNau rakShatu sha~NkarI |
ghrANaM pAtu mahAmAyA rasanAM sarvama~NgalA || 5||

dantAn rakShatu kaumArI kapolau kamalAlayA |
oShThAdharau kShamA rakShechchibukaM chAruhAsinI || 6||

grIvAM pAyAtkuleshAnI kakutpAtu kR^ipAmayI |
dvau bAhU bAhudA rakShetkarau kaivalyadAyinI || 7||

skandhau kapardinI pAtu pR^iShThaM trailokyatAriNI | 
pArshve pAyAdaparNA me kaTiM me kamaThAsanA || 8||

nAbhau pAtu vishAlAkShI prajasthAnaM prabhAvatI |
UrU rakShatu kalyANI pAdau me pAtu pArvatI || 9||

jayadurgAvatu prANAnsarvA~NgaM sarvasidhdidA |
rakShAhInaM tu yatsthAnaM varjitaM kavachena cha || 10||

tatsarvaM me sadA rakShedAdyA kAlI sanAtanI |
iti te kathitaM divyaM trailokyavijayAbhidham || 11||

kavachaM kAlikAdevyA AdyAyAH paramAdbhutam |
pUjAkAle paThetyastu AdyAdhikR^itamAnasaH || 12||

॥ वैरिनाशनं कालिकाकवचम् ॥

श्रीगणेशाय नमः ।
कैलासशिखरासीनं देवदेवं जगद्गुरुम् ।
शङ्करं परिपप्रच्छ पार्वती परमेश्वरम् ॥ १॥

 var 
कैलासशिखरारूढं शङ्करं वरदं शिवम् ।
देवी पप्रच्छ सर्वज्ञं सर्वदेव महेश्वरम् ॥ १॥

पार्वत्युवाच
भगवन् देवदेवेश देवानां भोगद प्रभो ।
प्रब्रूहि मे महादेव गोप्यं चेद्यदि हे प्रभो ॥ २॥

शत्रूणां येन नाशः स्यादात्मनो रक्षणं भवेत् ।
परमैश्वर्यमतुलं लभेद्येन हि तद्वद ॥ ३॥

भैरव उवाच
वक्ष्यामि ते महादेवि सर्वधर्मविदां वरे ।
अद्भुतं कवचं देव्याः सर्वकामप्रसाधकम् ॥ ४॥

विशेषतः शत्रुनाशं सर्वरक्षाकरं नृणाम् ।
सर्वारिष्टप्रशमनं सर्वाभद्रविनाशनम् ॥ ५॥

सुखदं भोगदं चैव वशीकरणमुत्तमम् ।
शत्रुसंघाः क्षयं यान्ति भवन्ति व्याधिपीडिअताः ॥ ६॥

दुःखिनो ज्वरिणश्चैव स्वाभीष्टद्रोहिणस्तथा ।
भोगमोक्षप्रदं चैव कालिकाकवचं पठेत् ॥ ७॥

ॐ अस्य श्रीकालिकाकवचस्य भैरव ऋषिः । अनुष्टुप्छन्दः ।
श्रीकालिका देवता । शत्रुसंहारार्थ जपे विनियोगः ।
ध्यानम्
ॐ ध्यायेत्कालीं महामायां त्रिनेत्रां बहुरूपिणीम् ।
चतुर्भुजां ललज्जिह्वां पूर्णचन्द्रनिभाननाम् ॥ ८॥

नीलोत्पलदलश्यामां शत्रुसंघविदारिणीम् ।
नरमुण्डं तथा खड्गं कमलं च वरं तथा ॥ ९॥

निर्भयां रक्तवदनां दंष्ट्रालीघोररूपिणीम् ।
साट्टहासाननां देवीं सर्वदां च दिगम्बरीम् ॥ १०॥

शवासनस्थितां कालीं मुण्डमालाविभूषिताम् ।
इति ध्यात्वा महाकालीं ततस्तु कवचं पठेत् ॥ ११॥

ॐ कालिका घोररूपा सर्वकामप्रदा शुभा ।
सर्वदेवस्तुता देवी शत्रुनाशं करोतु मे ॥ १२॥

ॐ ह्रीं ह्रींरूपिणीं चैव ह्रां ह्रीं ह्रांरूपिणीं तथा ।
ह्रां ह्रीं क्षों क्षौंस्वरूपा सा सदा शत्रून्विदारयेत् ॥ १३॥

श्रीं-ह्रीं ऐंरूपिणी देवी भवबन्धविमोचनी ।
हुंरूपिणी महाकाली रक्षास्मान् देवि सर्वदा ॥ १४॥

यया शुम्भो हतो दैत्यो निशुम्भश्च महासुरः ।
वैरिनाशाय वन्दे तां कालिकां शङ्करप्रियाम् ॥ १५॥

ब्राह्मी शैवी वैष्णवी च वाराही नारसिंहिका ।
कौमार्यैन्द्री च चामुण्डा खादन्तु मम विद्विषः ॥ १६॥

सुरेश्वरी घोररूपा चण्डमुण्डविनाशिनी ।
मुण्डमालावृताङ्गी च सर्वतः पातु मां सदा ॥ १७॥

ह्रीं ह्रीं ह्रीं कालिके घोरे दंष्ट्रेव रुधिरप्रिये ।
रुधिरापूर्णवक्त्रे च रुधिरेणावृतस्तनि ॥ १८॥

मम शत्रून् खादय खादय हिंस हिंस मारय मारय भिन्धि भिन्धि
छिन्धि छिन्धि उच्चाटय उच्चाटय द्रावय द्रावय शोषय शोषय स्वाहा ।
ह्रां ह्रीं कालिकायै मदीयशत्रून् समर्पयामि स्वाहा ।
ॐ जय जय किरि किरि किटि किटि कट कट मर्द मर्द मोहय मोहय
हर हर मम रिपून ध्वंस ध्वंस
भक्षय भक्षय त्रोटय त्रोटय यातुधानान्
चामुण्डे सर्वजनान् राज्ञो राजपुरुषान् स्त्रियो मम वश्यान् कुरु कुरु
तनु तनु धान्यं धनं मेऽश्वान् गजान् रत्नानि दिव्यकामिनीः पुत्रान्
राजश्रियं देहि यच्छ क्षां क्षीं क्षूं क्षैं क्षौं क्षः स्वाहा ।
इत्येतत् कवचं दिव्यं कथितं शम्भुना पुरा ।
ये पठन्ति सदा तेषां ध्रुवं नश्यन्ति शत्रवः ॥ १९॥

वैरिणः प्रलयं यान्ति व्याधिता या भवन्ति हि ।
बलहीनाः पुत्रहीनाः शत्रवस्तस्य सर्वदा ॥ २०॥

सहस्रपठनात्सिद्धिः कवचस्य भवेत्तदा ।
तत्कार्याणि च सिध्यन्ति यथा शङ्करभाषितम् ॥ २१॥

श्मशानाङ्गारमादाय चूर्णं कृत्वा प्रयत्नतः ।
पादोदकेन पिष्ट्वा तल्लिखेल्लोहशलाकया ॥ २२॥

भूमौ शत्रून् हीनरूपानुत्तराशिरसस्तथा ।
हस्तं दत्त्वा तु हृदये कवचं तु स्वयं पठेत् ॥ २३॥

शत्रोः प्राणप्रियष्ठां तु कुर्यान्मन्त्रेण मन्त्रवित् ।
हन्यादस्त्रं प्रहारेण शत्रो गच्छ यमक्षयम् ॥ २४॥

ज्वलदङ्गारतापेन भवन्ति ज्वरिता भृशम् ।
प्रोञ्छनैर्वामपादेन दरिद्रो भवति ध्रुवम् ॥ २५॥

वैरिनाशकरं प्रोक्तं कवचं वश्यकारकम् ।
परमैश्वर्यदं चैव पुत्रपौत्रादिवृद्धिदम् ॥ २६॥

प्रभातसमये चैव पूजाकाले च यत्नतः ।
सायङ्काले तथा पाठात्सर्वसिद्धिर्भवेद्ध्रुवम् ॥ २७॥

शत्रुरुच्चाटनं याति देशाद्वा विच्युतो भवेत् ।
पश्चात्किङ्करतामेति सत्यं सत्यं न संशयः ॥ २८॥

शत्रुनाशकरे देवि सर्वसम्पत्करे शुभे ।
सर्वदेवस्तुते देवि कालिके! त्वां नमाम्यहम् ॥ २९॥

॥ इति श्रीरुद्रयामले कालिकाकल्पे कालिकाकवचं सम्पूर्णम् ॥

shrIgaNeshAya namaH |
kailAsashikharAsInaM devadevaM jagadgurum |
sha~NkaraM paripaprachCha pArvatI parameshvaram || 1||
pArvatyuvAcha
bhagavan devadevesha devAnAM bhogada prabho |
prabrUhi me mahAdeva gopyaM chedyadi he prabho || 2||
shatrUNAM yena nAshaH syAdAtmano rakShaNaM bhavet |
paramaishvaryamatulaM labhedyena hi tadvada || 3||
bhairava uvAcha
vakShyAmi te mahAdevi sarvadharmavidAM vare |
adbhutaM kavachaM devyAH sarvakAmaprasAdhakam || 4||
visheShataH shatrunAshaM sarvarakShAkaraM nR^iNAm |
sarvAriShTaprashamanaM sarvAbhadravinAshanam || 5||
sukhadaM bhogadaM chaiva vashIkaraNamuttamam |
shatrusa.nghAH kShayaM yAnti bhavanti vyAdhipIDiatAH || 6||
duHkhino jvariNashchaiva svAbhIShTadrohiNastathA |
bhogamokShapradaM chaiva kAlikAkavachaM paThet || 7||
OM asya shrIkAlikAkavachasya bhairava R^iShiH | anuShTup ChandaH |
shrIkAlikA devatA | shatrusa.nhArArtha jape viniyogaH |
dhyAnam
OM dhyAyetkAlIM mahAmAyAM trinetrAM bahurUpiNIm |
chaturbhujAM lalajjihvAM pUrNachandranibhAnanAm || 8||
nIlotpaladalashyAmAM shatrusa.nghavidAriNIm |
naramuNDaM tathA khaDgaM kamalaM cha varaM tathA || 9||
nirbhayAM raktavadanAM da.nShTrAlIghorarUpiNIm |
sATTahAsAnanAM devIM sarvadAM cha digambarIm || 10||
shavAsanasthitAM kAlIM muNDamAlAvibhUShitAm |
iti dhyAtvA mahAkAlIM tatastu kavachaM paThet || 11||
OM kAlikA ghorarUpA sarvakAmapradA shubhA |
sarvadevastutA devI shatrunAshaM karotu me || 12||
OM hrIM hrI.nrUpiNIM chaiva hrAM hrIM hrA.nrUpiNIM tathA |
hrAM hrIM kShoM kShau.nsvarUpA sA sadA shatrUnvidArayet || 13||
shrIM\-hrIM ai.nrUpiNI devI bhavabandhavimochanI |
hu.nrUpiNI mahAkAlI rakShAsmAn devi sarvadA || 14||
yayA shumbho hato daityo nishumbhashcha mahAsuraH |
vairinAshAya vande tAM kAlikAM sha~NkarapriyAm || 15||
brAhmI shaivI vaiShNavI cha vArAhI nArasi.nhikA |
kaumAryaindrI cha chAmuNDA khAdantu mama vidviShaH || 16||
sureshvarI ghorarUpA chaNDamuNDavinAshinI |
muNDamAlAvR^itA~NgI cha sarvataH pAtu mAM sadA || 17||
hrIM hrIM hrIM kAlike ghore da.nShTreva rudhirapriye |
rudhirApUrNavaktre cha rudhireNAvR^itastani || 18||
mama shatrUn khAdaya khAdaya hi.nsa hi.nsa mAraya mAraya bhindhi bhindhi
Chindhi Chindhi uchchATaya uchchATaya drAvaya drAvaya shoShaya shoShaya svAhA |
hrAM hrIM kAlikAyai madIyashatrUn samarpayAmi svAhA |
OM jaya jaya kiri kiri kiTi kiTi kaTa kaTa marda marda mohaya mohaya
hara hara mama ripUna dhva.nsa dhva.nsa bhakShaya bhakShaya troTaya troTaya yAtudhAnAn
chAmuNDe sarvajanAn rAj~no rAjapuruShAn striyo mama vashyAn kuru kuru
tanu tanu dhAnyaM dhanaM me.ashvAn gajAn ratnAni divyakAminIH putrAn
rAjashriyaM dehi yachCha kShAM kShIM kShUM kShaiM kShauM kShaH svAhA |
ityetat kavachaM divyaM kathitaM shambhunA purA |
ye paThanti sadA teShAM dhruvaM nashyanti shatravaH || 19||
vairiNaH pralaya.n yAnti vyAdhitA yA bhavanti hi |
balahInAH putrahInAH shatravastasya sarvadA || 20||
sahasrapaThanAtsiddhiH kavachasya bhavettadA |
tatkAryANi cha sidhyanti yathA sha~NkarabhAShitam || 21||
shmashAnA~NgAramAdAya chUrNaM kR^itvA prayatnataH |
pAdodakena piShTvA tallikhellohashalAkayA || 22||
bhUmau shatrUn hInarUpAnuttarAshirasastathA |
hastaM dattvA tu hR^idaye kavachaM tu svayaM paThet || 23||
shatroH prANapriyaShThAM tu kuryAnmantreNa mantravit |
hanyAdastraM prahAreNa shatro gachCha yamakShayam || 24||
jvalada~NgAratApena bhavanti jvaritA bhR^isham |
pro~nChanairvAmapAdena daridro bhavati dhruvam || 25||
vairinAshakaraM proktaM kavachaM vashyakArakam |
paramaishvaryadaM chaiva putrapautrAdivR^iddhidam || 26||
prabhAtasamaye chaiva pUjAkAle cha yatnataH |
sAya~NkAle tathA pAThAtsarvasiddhirbhaveddhruvam || 27||
shatruruchchATanaM yAti deshAdvA vichyuto bhavet |
pashchAtki~NkaratAmeti satyaM satyaM na sa.nshayaH || 28||
shatrunAshakare devi sarvasampatkare shubhe |
sarvadevastute devi kAlike! tvAM namAmyaham || 29||
|| iti shrIrudrayAmale kAlikAkalpe kAlikAkavachaM sampUrNam ||

॥ कामाख्या कवचम् ॥
           कामाख्या ध्यानम्
रविशशियुतकर्णा कुंकुमापीतवर्णा
मणिकनकविचित्रा लोलजिह्वा त्रिनेत्रा ।
अभयवरदहस्ता साक्षसूत्रप्रहस्ता
प्रणतसुरनरेशा सिद्धकामेश्वरी सा ॥ १॥

अरुणकमलसंस्था रक्तपद्मासनस्था
नवतरुणशरीरा मुक्तकेशी सुहारा ।
शवहृदि पृथुतुङ्गा स्वाङ्घ्रियुग्मा मनोज्ञा
शिशुरविसमवस्त्रा सर्वकामेश्वरी सा ॥ २॥

विपुलविभवदात्री स्मेरवक्त्रा सुकेशी
दलितकरकदन्ता सामिचन्द्रावतंसा ।
मनसिज-दृशदिस्था योनिमुद्रालसन्ती
पवनगगनसक्ता संश्रुतस्थानभागा ।
चिन्ता चैवं दीप्यदग्निप्रकाशा
धर्मार्थाद्यैः साधकैर्वाञ्छितार्था ॥ ३॥

         कामाख्या-कवचम्
ॐ कामाख्याकवचस्य मुनिर्बृहस्पतिः स्मृतः ।
देवी कामेश्वरी तस्य अनुष्टुप्छन्द इष्यते ॥

विनियोगः सर्वसिद्धौ तञ्च शृण्वन्तु देवताः ।
शिराः कामेश्वरी देवी कामाख्या चक्षूषी मम ॥

शारदा कर्णयुगलं त्रिपुरा वदनं तथा ।
कण्ठे पातु माहामाया हृदि कामेश्वरी पुनः ॥

कामाख्या जठरे पातु शारदा पातु नाभितः ।
त्रिपुरा पार्श्वयोः पातु महामाया तु मेहने ॥

गुदे कामेश्वरी पातु कामाख्योरुद्वये तु माम् ।
जानुनोः शारदा पातु त्रिपुरा पातु जङ्घयोः ॥

माहामाया पादयुगे नित्यं रक्षतु कामदा ।
केशे कोटेश्वरि पातु नासायां पातु दीर्घिका ॥

भैरवी (शुभगा)  दन्तसङ्घाते मातङ्ग्यवतु चाङ्गयोः ।
बाह्वोर्मे ललिता पातु पाण्योस्तु वनवासिनी ॥

विन्ध्यवासिन्यङ्गुलीषु श्रीकामा नखकोटिषु ।
रोमकूपेषु सर्वेषु गुप्तकामा सदावतु ॥

पादाङ्गुली पार्ष्णिभागे पातु मां भुवनेश्वरी ।
जिह्वायां पातु मां सेतुः कः कण्टाभ्यन्तरेऽवतु ॥

पातु नश्चान्तरे वक्षः ईः पातु जठरान्तरे ।
सामीन्दुः पातु मां वस्तौ विन्दुर्विन्द्वन्तरेऽवतु ॥

ककारस्त्वचि मां पातु रकारोऽस्थिषु सर्वदा ।
लकारः सर्वनाडिषु ईकारः सर्वसन्धिषु ॥

चन्द्रः स्नायुषु मां पातु विन्दुर्मज्जासु सन्ततम् ।
पूर्वस्यां दिशि चाग्नेय्यां दक्षिणे नैरृते तथा ॥

वारुणे चैव वायव्यां कौबेरे हरमन्दिरे ।
अकाराद्यास्तु वैष्णव्याः अष्टौ वर्णास्तु मन्त्रगाः ॥

पान्तु तिष्ठन्तु सततं समुद्भवविवृद्धये ।
ऊर्द्ध्वाधः पातु सततं मां तु सेतुद्वये सदा ॥

नवाक्षराणि मन्त्रेषु शारदा मन्त्रगोचरे ।
नवस्वरास्तु मां नित्यं नासादिषु समन्ततः ॥

वातपित्तकफेभ्यस्तु त्रिपुरायास्तु त्र्यक्षरम् ।
नित्यं रक्षतु भूतेभ्यः पिशाचेभ्यस्तथैव च ॥

तत् सेतु सततं पातु क्रव्याद्भ्यो मान्निवारकम् 
नमः कामेश्वरीं देवीं महामायां जगन्मयीम् ।
या भूत्वा प्रकृतिर्नित्या तनोति जगदायतम् ॥

कामाख्यामक्षमालाभयवरदकरां सिद्धसूत्रैकहस्तां
श्वेतप्रेतोपरिस्थां मणिकनकयुतां कुङ्कमापीतवर्णाम् ।
ज्ञानध्यानप्रतिष्ठामतिशयविनयां ब्रह्मशक्रादिवन्द्या-
मग्नौ विन्द्वन्तमन्त्रप्रियतमविषयां नौमि विन्ध्याद्र्यतिस्थाम् ॥  
मध्ये मध्यस्य भागे सततविनमिता भावहारावली या
लीलालोकस्य कोष्ठे सकलगुणयुता व्यक्तरूपैकनम्रा ।
विद्या विद्यैकशान्ता शमनशमकरी क्षेमकर्त्री वरास्या
नित्यं पायात् पवित्रप्रणववरकरा कामपूर्वेश्वरी नः ॥

इति हरेः कवचं तनुकेस्थितं शमयति वै शमनं तथा यदि ।
इह गृहाण यतस्व विमोक्षणे सहित एष विधिः सह चामरैः ॥

इतीदं कवचं यस्तु कामाख्यायाः पठेद्बुधः ।
सुकृत् तं तु महादेवी तनु व्रजति नित्यदा ॥

नाधिव्याधिभयं तस्य न क्रव्याद्भ्यो भयं तथा ।
नाग्नितो नापि तोयेभ्यो न रिपुभ्यो न राजतः ॥

दीर्घायुर्बहुभोगी च पुत्रपौत्रसमन्वितः ।
आवर्तयन् शतं देवीमन्दिरे मोदते परे ॥

यथा तथा भवेद्बद्धः सङ्ग्रामेऽन्यत्र वा बुधः ।
तत्क्षणादेव मुक्तः स्यात् स्मारणात् कवचस्य तु ॥

kamakhya kavacham

kAmAkhyA dhyAnam
ravishashiyutakarNA kuMkumApItavarNA
maNikanakavichitrA lolajihvA trinetrA |
abhayavaradahastA sAkShasUtraprahastA
praNatasuranareshA siddhakAmeshvarI sA || 1||
aruNakamalasamsthA raktapadmAsanasthA
navataruNasharIrA muktakeshI suhArA |
shavahR^idi pR^ithutu~NgA svA~NghriyugmA manoj~nA
shishuravisamavastrA sarvakAmeshvarI sA || 2||
vipulavibhavadAtrI smeravaktrA sukeshI
dalitakarakadantA sAmichandrAvataMsA |
manasija\-dR^ishadisthA yonimudrAlasantI
pavanagaganasaktA sa.nshrutasthAnabhAgA |
chintA chaivaM dIpyadagniprakAshA
dharmArthAdyaiH sAdhakairvA~nChitArthA || 3||

         kAmAkhyA\-kavacham
OM kAmAkhyAkavachasya munirbR^ihaspatiH smR^itaH |
devI kAmeshvarI tasya anuShTupchhanda iShyate ||
viniyogaH sarvasiddhau ta~ncha shR^iNvantu devatAH |
shirAH kAmeshvarI devI kAmAkhyA chakShUShI mama ||
shAradA karNayugalaM tripurA vadanaM tathA |
kaNThe pAtu mAhAmAyA hR^idi kAmeshvarI punaH ||
kAmAkhyA jaThare pAtu shAradA pAtu nAbhitaH |
tripurA pArshvayoH pAtu mahAmAyA tu mehane ||
gude kAmeshvarI pAtu kAmAkhyorudvaye tu mAm |
jAnunoH shAradA pAtu tripurA pAtu ja~NghayoH ||
mAhAmAyA pAdayuge nityaM rakShatu kAmadA |
keshe koTeshvari pAtu nAsAyAM pAtu dIrghikA ||
bhairavI ##(##shubhagA##) ## dantasa~NghAte mAta~Ngyavatu chA~NgayoH |
bAhvorme lalitA pAtu pANyostu vanavAsinI ||
vindhyavAsinya~NgulIShu shrIkAmA nakhakoTiShu |
romakUpeShu sarveShu guptakAmA sadAvatu ||
pAdA~NgulI pArShNibhAge pAtu mAM bhuvaneshvarI |
jihvAyAM pAtu mAM setuH kaH kaNTAbhyantare.avatu ||
pAtu nashchAntare vakShaH IH pAtu jaTharAntare |
sAmInduH pAtu mAM vastau vindurvindvantare.avatu ||
kakArastvachi mAM pAtu rakAro.asthiShu sarvadA |
lakAraH sarvanADiShu IkAraH sarvasandhiShu ||
chandraH snAyuShu mAM pAtu vindurmajjAsu santatam |
pUrvasyAM dishi chAgneyyAM dakShiNe nairR^ite tathA ||
vAruNe chaiva vAyavyAM kaubere haramandire |
akArAdyAstu vaiShNavyAH aShTau varNAstu mantragAH ||
pAntu tiShThantu satataM samudbhavavivR^iddhaye |
UrddhvAdhaH pAtu satataM mAM tu setudvaye sadA ||
navAkSharANi mantreShu shAradA mantragochare |
navasvarAstu mAM nityaM nAsAdiShu samantataH ||
vAtapittakaphebhyastu tripurAyAstu tryakSharam |
nityaM rakShatu bhUtebhyaH pishAchebhyastathaiva cha ||
tat setu satataM pAtu kravyAdbhyo mAnnivArakam 
namaH kAmeshvarIM devIM mahAmAyAM jaganmayIm |
yA bhUtvA prakR^itirnityA tanoti jagadAyatam ||
kAmAkhyAmakShamAlAbhayavaradakarAM siddhasUtraikahastAM
shvetapretoparisthAM maNikanakayutAM ku~NkamApItavarNAm |
j~nAnadhyAnapratiShThAmatishayavinayAM brahmashakrAdivandyA\-
magnau vindvantamantrapriyatamaviShayAM naumi vindhyAdryatisthAm ||  
madhye madhyasya bhAge satatavinamitA bhAvahArAvalI yA
lIlAlokasya koShThe sakalaguNayutA vyaktarUpaikanamrA |
vidyA vidyaikashAntA shamanashamakarI kShemakartrI varAsyA
nityaM pAyAt pavitrapraNavavarakarA kAmapUrveshvarI naH ||
iti hareH kavachaM tanukesthitaM shamayati vai shamanaM tathA yadi |
iha gR^ihANa yatasva vimokShaNe sahita eSha vidhiH saha chAmaraiH ||
itIdaM kavachaM yastu kAmAkhyAyAH paThedbudhaH |
sukR^it taM tu mahAdevI tanu vrajati nityadA ||
nAdhivyAdhibhayaM tasya na kravyAdbhyo bhayaM tathA |
nAgnito nApi toyebhyo na ripubhyo na rAjataH ||
dIrghAyurbahubhogI cha putrapautrasamanvitaH |
Avartayan shataM devImandire modate pare ||
yathA tathA bhavedbaddhaH sa~NgrAme.anyatra vA budhaH |
tatkShaNAdeva muktaH syAt smAraNAt kavachasya tu ||