Jeevan dharam

॥ कालीकवचम् ॥

भैरव् उवाच -
कालिका या महाविद्या कथिता भुवि दुर्लभा ।
तथापि हृदये शल्यमस्ति देवि कृपां कुरु ॥ १॥

कवचन्तु महादेवि कथयस्वानुकम्पया ।
यदि नो कथ्यते मातर्व्विमुञ्चामि तदा तनुं ॥ २॥

श्रीदेव्युवाच -
शङ्कापि जायते वत्स तव स्नेहात् प्रकाशितं ।
न वक्तव्यं न द्रष्टव्यमतिगुह्यतरं महत् ॥ ३॥

कालिका जगतां माता शोकदुःखविनाशिनी ।
विशेषतः कलियुगे महापातकहारिणी ॥ ४॥

काली मे पुरतः पातु पृष्ठतश्च कपालिनी ।
कुल्ला मे दक्षिणे पातु कुरुकुल्ला तथोत्तरे ॥ ५॥

विरोधिनी शिरः पातु विप्रचित्ता तु चक्षुषी ।
उग्रा मे नासिकां पातु कर्णौ चोग्रप्रभा मता ॥ ६॥

वदनं पातु मे दीप्ता नीला च चिबुकं सदा ।
घना ग्रीवां सदा पातु बलाका बाहुयुग्मकं ॥ ७॥

मात्रा पातु करद्वन्द्वं वक्षोमुद्रा सदावतु ।
मिता पातु स्तनद्वन्द्वं योनिमण्डलदेवता ॥ ८॥

ब्राह्मी मे जठरं पातु नाभिं नारायणी तथा ।
ऊरु माहेश्वरी नित्यं चामुण्डा पातु लिङ्गकं ॥ ९॥

कौमारी च कटीं पातु तथैव जानुयुग्मकं ।
अपराजिता च पादौ मे वाराही पातु चाङ्गुलीन् ॥ १०॥

सन्धिस्थानं नारसिंही पत्रस्था देवतावतु ।
रक्षाहीनन्तु यत्स्थानं वर्जितं कवचेन तु ॥ ११॥

तत्सर्वं रक्ष मे देवि कालिके घोरदक्षिणे ।
ऊर्द्धमधस्तथा दिक्षु पातु देवी स्वयं वपुः ॥ १२॥

हिंस्रेभ्यः सर्वदा पातु साधकञ्च जलाधिकात् ।
दक्षिणाकालिका देवी व्यपकत्वे सदावतु ॥ १३॥

इदं कवचमज्ञात्वा यो जपेद्देवदक्षिणां ।
न पूजाफलमाप्नोति विघ्नस्तस्य पदे पदे ॥ १४॥

कवचेनावृतो नित्यं यत्र तत्रैव गच्छति ।
तत्र तत्राभयं तस्य न क्षोभं विद्यते क्वचित् ॥ १५॥

इति कालीकुलसर्वस्वे कालीकवचं समाप्तम् ॥

bhairav uvAcha \-
kAlikA yA mahAvidyA kathitA bhuvi durlabhA |
tathApi hR^idaye shalyamasti devi kR^ipA.n kuru || 1||
kavachantu mahAdevi kathayasvAnukampayA |
yadi no kathyate mAtarvvimu~nchAmi tadA tanu.n || 2||
shrIdevyuvAcha \-
sha~NkApi jAyate vat.hsa tava snehAt.h prakAshita.n |
na vaktavya.n na draShTavyamatiguhyatara.n mahat.h || 3||
kAlikA jagatA.n mAtA shokaduHkhavinAshinI |
visheShataH kaliyuge mahApAtakahAriNI || 4||
kAlI me purataH pAtu pR^iShThatashcha kapAlinI |
kullA me daxiNe pAtu kurukullA tathottare || 5||
virodhinI shiraH pAtu viprachittA tu chaxuShI |
ugrA me nAsikA.n pAtu karNau chograprabhA matA || 6||
vadana.n pAtu me dIptA nIlA cha chibuka.n sadA |
ghanA grIvA.n sadA pAtu balAkA bAhuyugmaka.n || 7||
mAtrA pAtu karadvandva.n vaxomudrA sadAvatu |
mitA pAtu stanadvandva.n yonimaNDaladevatA || 8||
brAhmI me jaThara.n pAtu nAbhi.n nArAyaNI tathA |
Uru mAheshvarI nitya.n chAmuNDA pAtu li~Ngaka.n || 9||
kaumArI cha kaTI.n pAtu tathaiva jAnuyugmaka.n |
aparAjitA cha pAdau me vArAhI pAtu chA~NgulIn.h || 10||
sandhisthAna.n nArasi.nhI patrasthA devatAvatu |
raxAhInantu yat.hsthAna.n varjita.n kavachena tu || 11||
tat.hsarva.n raxa me devi kAlike ghoradaxiNe |
UrddhamadhastathA dixu pAtu devI svaya.n vapuH || 12||
hi.nsrebhyaH sarvadA pAtu sAdhaka~ncha jalAdhikAt.h |
daxiNAkAlikA devI vyapakatve sadAvatu || 13||
ida.n kavachamaj~nAtvA yo japeddevadaxiNA.n |
na pUjAphalamApnoti vighnastasya pade pade || 14||
kavachenAvR^ito nitya.n yatra tatraiva gachChati |
tatra tatrAbhaya.n tasya na xobha.n vidyate kvachit.h || 15||
iti kAlIkulasarvasve kAlIkavacha.n samAptam.h ||

॥ वैरिनाशनं कालीकवचम् ॥

अथ वैरिनाशनं कालीकवचं ।

कैलास शिखरारूढं शङ्करं वरदं शिवम् ।
देवी पप्रच्छ सर्वज्ञं सर्वदेव महेश्वरम् ॥ १॥

श्रीदेव्युवाच
भगवन् देवदेवेश देवानां भोगद प्रभो ।
प्रब्रूहि मे महादेव गोप्यमद्यापि यत् प्रभो ॥ २॥

शत्रूणां येन नाशः स्यादात्मनो रक्षणं भवेत् ।
परमैश्वर्यमतुलं लभेद्येन हि तद् वद ॥ ३॥

वक्ष्यामि ते महादेवि सर्वधर्मविदाम्वरे ।
अद्भुतं कवचं देव्याः सर्वकामप्रसाधकम् ॥ ४॥

विशेषतः शत्रुनाशं सर्वरक्षाकरं नृणाम् ।
सर्वारिष्टप्रशमनंअभिचारविनाशनम् ॥ ५॥

सुखदं भोगदं चैव वशीकरणमुत्तमम् ।
शत्रुसङ्घाः क्षयं यान्ति भवन्ति व्याधिपीडिताः ।
दुःखिनो ज्वरिणश्चैव स्वानिष्टपतितास्तथा ॥ ६॥

विनियोगः
ॐ अस्य श्रीकालिकाकवचस्य भैरवऋषये नमः, शिरसि ।
गायत्री छन्दसे नमः, मुखे । श्रीकालिकादेवतायै नमः, हृदि ।
ह्रीं बीजाय नमः, गुह्ये । ह्रूँ शक्तये नमः, पादयोः ।
क्लीं कीलकाय नमः, सर्वाङ्गे ।
शत्रुसङ्घनाशनार्थे पाठे विनियोगः ।
इति विन्यस्य क्रां क्रीं क्रूं क्रैं क्रौं क्रः ।
इति करषडङ्गन्यासादिकं कुर्यात् ।

ध्यानम्
ध्यायेत् कालीं महामायां त्रिनेत्रां बहुरूपिणीम् ।
चतुर्भुजां ललज्जिह्वां पूर्णचन्द्रनिभाननाम् ॥ ७॥

नीलोत्पलदलश्यामां शत्रुसङ्घविदारिणीम् ।
नरमुण्डं तथा खड्गं कमलं वरदं तथा ॥ ८॥

विभ्राणां रक्तवदनां दंष्ट्रालीं घोररूपिणीम् ।
अट्टाट्टहासनिरतां सर्वदा च दिगम्बराम् ॥ ९॥

शवासनस्थितां देवीं मुण्डमालाविभूषणाम् ।
इति ध्यात्वा महादेवीं ततस्तु कवचं पठेत् ॥ १०॥

कालिका घोररूपाद्या सर्वकामफलप्रदा ।
सर्वदेवस्तुता देवी शत्रुनाशं करोतु मे ॥११॥

ॐ ह्रीं स्वरूपिणीं चैव ह्राँ ह्रीं ह्रूँ रूपिणी तथा । 
ह्राँ ह्रीं ह्रैं ह्रौं स्वरूपा च सदा शत्रून् प्रणश्यतु ॥ १२॥

श्रीं ह्रीं ऐं रूपिणी देवी भवबन्धविमोचिनी ।
ह्रीं सकलां ह्रीं रिपुश्च सा हन्तु सर्वदा मम ॥ १३॥

यथा शुम्भो हतो दैत्यो निशुम्भश्च महासुरः ।
वैरिनाशाय वन्दे तां कालिकां शङ्करप्रियाम् ॥ १४॥

ब्राह्मी शैवी वैष्णवी च वाराही नारसिंहिका ।
कौमार्यैन्द्री च चामुण्डा खादन्तु मम विद्विषः ॥ १५॥

सुरेश्वरी घोररूपा चण्डमुण्डविनाशिनी ।
मुण्डमाला धृताङ्गी च सर्वतः पातु मा सदा ॥ १६॥

अथ मन्त्रः - ह्रां ह्रीं कालिके घोरदंष्ट्रे च रुधिरप्रिये ।
रूधिरापूर्णवक्त्रे च रूधिरेणावृतस्तनि ॥ १७॥

मम सर्वशत्रून् खादय खादय हिंस हिंस मारय मारय भिन्धि भिन्धि
छिन्धि छिन्धि उच्चाटय उच्चाटय विद्रावय विद्रावय शोषय शोषय
स्वाहा ।
ह्रां ह्रीं कालिकायै मदीयशत्रून् समर्पय स्वाहा ।
ॐ जय जय किरि किरि किट किट मर्द मर्द मोहय मोहय हर हर मम
रिपून् ध्वंसय ध्वंसय भक्षय भक्षय त्रोटय त्रोटय यातुधानान्
चामुण्डे सर्वजनान् राजपुरुषान् स्त्रियो मम वश्याः कुरु कुरु अश्वान् गजान्
दिव्यकामिनीः पुत्रान् राजश्रियं देहि देहि तनु तनु धान्यं धनं यक्षं
क्षां क्षूं क्षैं क्षौं क्षं क्षः स्वाहा । इति मन्त्रः ।

फलश्रुतिः
इत्येतत् कवचं पुण्यं कथितं शम्भुना पुरा । 
ये पठन्ति सदा तेषां ध्रुवं नश्यन्ति वैरिणः ॥ १८॥

वैरिणः प्रलयं यान्ति व्याधिताश्च भवन्ति हि ।
बलहीनाः पुत्रहीनाः शत्रुवस्तस्य सर्वदा ॥ १९॥

सहस्रपठनात् सिद्धिः कवचस्य भवेत्तथा ।
ततः कार्याणि सिध्यन्ति यथाशङ्करभाषितम् ॥ २०॥

श्मशानाङ्गारमादाय चूर्णं कृत्वा प्रयत्नतः ।
पादोदकेन पिष्टा च लिखेल्लोहशलाकया ॥ २१॥

भूमौ शत्रून् हीनरूपानुत्तराशिरसस्तथा ।
हस्तं दत्त्वा तु हृदये कवचं तु स्वयं पठेत् ॥ २२॥

प्राणप्रतिष्ठां कृत्वा वै तथा मन्त्रेण मन्त्रवित् ।
हन्यादस्त्रप्रहारेण शत्रो गच्छ यमक्षयम् ॥ २३॥

ज्वलदङ्गारलेपेन भवन्ति ज्वरिता भृशम् ।
प्रोङ्क्षयेद्वामपादेन दरिद्रो भवति ध्रुवम् ॥ २४॥

वैरिनाशकरं प्रोक्तं कवचं वश्यकारकम् ।
परमैश्वर्यदं चैव पुत्र पौत्रादि वृद्धिदम् ॥ २५॥

प्रभातसमये चैव पूजाकाले प्रयत्नतः ।
सायङ्काले तथा पाठात् सर्वसिद्धिर्भवेद् ध्रुवम् ॥ २६॥

शत्रुरुच्चाटनं याति देशाद् वा विच्युतो भवेत् ।
पश्चात् किङ्करतामेति सत्यं सत्यं न संशयः ॥ २७॥

शत्रुनाशकरं देवि सर्वसम्पत्करं शुभम् ।
सर्वदेवस्तुते देवि कालिके त्वां नमाम्यहम् ॥ २८॥

इति वैरिनाशनं कालीकवचं सम्पूर्णम् ।

atha vairinAshanaM kAlIkavachaM |

kailAsa shikharArUDhaM sha~NkaraM varadaM shivam |
devI paprachCha sarvaj~naM sarvadeva maheshvaram || 1||
shrIdevyuvAcha
bhagavan devadevesha devAnAM bhogada prabho |
prabrUhi me mahAdeva gopyamadyApi yat prabho || 2||
shatrUNAM yena nAshaH syAdAtmano rakShaNaM bhavet |
paramaishvaryamatulaM labhedyena hi tad vada || 3||
vakShyAmi te mahAdevi sarvadharmavidAmvare |
adbhutaM kavachaM devyAH sarvakAmaprasAdhakam || 4||
visheShataH shatrunAshaM sarvarakShAkaraM nR^iNAm |
sarvAriShTaprashamanaMabhichAravinAshanam || 5||
sukhadaM bhogadaM chaiva vashIkaraNamuttamam |
shatrusa~NghAH kShayaM yAnti bhavanti vyAdhipIDitAH |
duHkhino jvariNashchaiva svAniShTapatitAstathA || 6||

viniyogaH
OM asya shrIkAlikAkavachasya bhairavaR^iShaye namaH\, shirasi |
gAyatrI Chandase namaH\, mukhe | shrIkAlikAdevatAyai namaH\, hR^idi |
hrIM bIjAya namaH\, guhye | hrU.N shaktaye namaH\, pAdayoH |
klIM kIlakAya namaH\, sarvA~Nge |
shatrusa~NghanAshanArthe pAThe viniyogaH |
iti vinyasya krAM krIM krUM kraiM krauM kraH |
iti karaShaDa~NganyAsAdikaM kuryAt |

dhyAnam
dhyAyet kAlIM mahAmAyAM trinetrAM bahurUpiNIm |
chaturbhujAM lalajjihvAM pUrNachandranibhAnanAm || 7||
nIlotpaladalashyAmAM shatrusa~NghavidAriNIm |
naramuNDaM tathA khaDgaM kamalaM varadaM tathA || 8||
vibhrANAM raktavadanAM daMShTrAlIM ghorarUpiNIm |
aTTATTahAsaniratAM sarvadA cha digambarAm || 9||
shavAsanasthitAM devIM muNDamAlAvibhUShaNAm |
iti dhyAtvA mahAdevIM tatastu kavachaM paThet || 10||
kAlikA ghorarUpAdyA sarvakAmaphalapradA |
sarvadevastutA devI shatrunAshaM karotu me ||11||
OM hrIM svarUpiNIM chaiva hrA.N hrIM hrU.N rUpiNI tathA | 
hrA.N hrIM hraiM hrauM svarUpA cha sadA shatrUn praNashyatu || 12||
shrIM hrIM aiM rUpiNI devI bhavabandhavimochinI |
hrIM sakalAM hrIM ripushcha sA hantu sarvadA mama || 13||
yathA shumbho hato daityo nishumbhashcha mahAsuraH |
vairinAshAya vande tAM kAlikAM sha~NkarapriyAm || 14||
brAhmI shaivI vaiShNavI cha vArAhI nArasiMhikA |
kaumAryaindrI cha chAmuNDA khAdantu mama vidviShaH || 15||
sureshvarI ghorarUpA chaNDamuNDavinAshinI |
muNDamAlA dhR^itA~NgI cha sarvataH pAtu mA sadA || 16||

atha mantraH \- hrAM hrIM kAlike ghoradaMShTre cha rudhirapriye |
rUdhirApUrNavaktre cha rUdhireNAvR^itastani || 17||
mama sarvashatrUn khAdaya khAdaya hiMsa hiMsa mAraya mAraya bhindhi bhindhi
Chindhi Chindhi uchchATaya uchchATaya vidrAvaya vidrAvaya shoShaya shoShaya
svAhA |
hrAM hrIM kAlikAyai madIyashatrUn samarpaya svAhA |
OM jaya jaya kiri kiri kiTa kiTa marda marda mohaya mohaya hara hara mama
ripUn dhvaMsaya dhvaMsaya bhakShaya bhakShaya troTaya troTaya yAtudhAnAn
chAmuNDe sarvajanAn rAjapuruShAn striyo mama vashyAH kuru kuru ashvAn gajAn
divyakAminIH putrAn rAjashriyaM dehi dehi tanu tanu dhAnyaM dhanaM yakShaM
kShAM kShUM kShaiM kShauM kShaM kShaH svAhA | iti mantraH |

phalashrutiH
ityetat kavachaM puNyaM kathitaM shambhunA purA | 
ye paThanti sadA teShAM dhruvaM nashyanti vairiNaH || 18||
vairiNaH pralayaM yAnti vyAdhitAshcha bhavanti hi |
balahInAH putrahInAH shatruvastasya sarvadA || 19||
sahasrapaThanAt siddhiH kavachasya bhavettathA |
tataH kAryANi sidhyanti yathAsha~NkarabhAShitam || 20||
shmashAnA~NgAramAdAya chUrNaM kR^itvA prayatnataH |
pAdodakena piShTA cha likhellohashalAkayA || 21||
bhUmau shatrUn hInarUpAnuttarAshirasastathA |
hastaM dattvA tu hR^idaye kavachaM tu svayaM paThet || 22||
prANapratiShThAM kR^itvA vai tathA mantreNa mantravit |
hanyAdastraprahAreNa shatro gachCha yamakShayam || 23||
jvalada~NgAralepena bhavanti jvaritA bhR^isham |
pro~NkShayedvAmapAdena daridro bhavati dhruvam || 24||
vairinAshakaraM proktaM kavachaM vashyakArakam |
paramaishvaryadaM chaiva putra pautrAdi vR^iddhidam || 25||
prabhAtasamaye chaiva pUjAkAle prayatnataH |
sAya~NkAle tathA pAThAt sarvasiddhirbhaved dhruvam || 26||
shatruruchchATanaM yAti deshAd vA vichyuto bhavet |
pashchAt ki~NkaratAmeti satyaM satyaM na saMshayaH || 27||
shatrunAshakaraM devi sarvasampatkaraM shubham |
sarvadevastute devi kAlike tvAM namAmyaham || 28||

iti vairinAshanaM kAlIkavachaM sampUrNam |
 

॥ श्रीकालिकाकवचम् २ ॥

श्रीसदाशिव उवाच -

कथितं परमं ब्रह्म प्रकृतेः स्तवनं महत् ।
आद्यायाः श्रीकालिकायाः कवचं शृणु साम्प्रतम् ॥ १॥

त्रैलोक्यविजयस्यास्य कवचस्य ऋषिः शिवः ।
छन्दोऽनुष्टुब्देवता च आद्या काली प्रकीर्तिता ॥ २॥

मायाबीजं बीजमिति रमा शक्त्तिरुदाहृता ।
क्रीं कीलकं काम्यसिद्धौ विनियोगः प्रकीर्तितः ॥ ३॥

ह्रीमाद्या मे शिरः पातु श्रीं काली वदनं मम ।
हृदयं क्रीं परा शक्त्तिः पायात्कण्ठं परात्परा ॥ ४॥

नेत्रे पातु जगद्धात्री कर्णौ रक्षतु शङ्करी ।
घ्राणं पातु महामाया रसनां सर्वमङ्गला ॥ ५॥

दन्तान् रक्षतु कौमारी कपोलौ कमलालया ।
ओष्ठाधरौ क्षमा रक्षेच्चिबुकं चारुहासिनी ॥ ६॥

ग्रीवां पायात्कुलेशानी ककुत्पातु कृपामयी ।
द्वौ बाहू बाहुदा रक्षेत्करौ कैवल्यदायिनी ॥ ७॥

स्कन्धौ कपर्दिनी पातु पृष्ठं त्रैलोक्यतारिणी ।
पार्श्वे पायादपर्णा मे कटिं मे कमठासना ॥ ८॥

नाभौ पातु विशालाक्षी प्रजस्थानं प्रभावती ।
ऊरू रक्षतु कल्याणी पादौ मे पातु पार्वती ॥ ९॥

जयदुर्गावतु प्राणान्सर्वाङ्गं सर्वसिध्दिदा ।
रक्षाहीनं तु यत्स्थानं वर्जितं कवचेन च ॥ १०॥

तत्सर्वं मे सदा रक्षेदाद्या काली सनातनी ।
इति ते कथितं दिव्यं त्रैलोक्यविजयाभिधम् ॥ ११॥

कवचं कालिकादेव्या आद्यायाः परमाद्भुतम् ।
पूजाकाले पठेत्यस्तु आद्याधिकृतमानसः ॥ १२॥

इति महानिर्वाणतन्त्रे सप्तम उल्लासे ५५-६६ श्लोकपर्यन्तं
श्रीकालिकाकवचम् सम्पूर्णम् ।

॥ श्रीकालिकाकवचम् २ ॥ shri kaalikaa kavacham 2

shrIsadAshiva uvAcha 

kathitaM paramaM brahma prakR^iteH stavanaM mahat |
AdyAyAH shrIkAlikAyAH kavachaM shR^iNu sAmpratam || 1||

trailokyavijayasyAsya kavachasya R^iShiH shivaH |
Chando.anuShTubdevatA cha AdyA kAlI prakIrtitA || 2||

mAyAbIjaM bIjamiti ramA shakttirudAhR^itA |
krIM kIlakaM kAmyasiddhau viniyogaH prakIrtitaH || 3||

hrImAdyA me shiraH pAtu shrIM kAlI vadanaM mama |
hR^idayaM krIM parA shakttiH pAyAtkaNThaM parAtparA || 4||

netre pAtu jagaddhAtrI karNau rakShatu sha~NkarI |
ghrANaM pAtu mahAmAyA rasanAM sarvama~NgalA || 5||

dantAn rakShatu kaumArI kapolau kamalAlayA |
oShThAdharau kShamA rakShechchibukaM chAruhAsinI || 6||

grIvAM pAyAtkuleshAnI kakutpAtu kR^ipAmayI |
dvau bAhU bAhudA rakShetkarau kaivalyadAyinI || 7||

skandhau kapardinI pAtu pR^iShThaM trailokyatAriNI | 
pArshve pAyAdaparNA me kaTiM me kamaThAsanA || 8||

nAbhau pAtu vishAlAkShI prajasthAnaM prabhAvatI |
UrU rakShatu kalyANI pAdau me pAtu pArvatI || 9||

jayadurgAvatu prANAnsarvA~NgaM sarvasidhdidA |
rakShAhInaM tu yatsthAnaM varjitaM kavachena cha || 10||

tatsarvaM me sadA rakShedAdyA kAlI sanAtanI |
iti te kathitaM divyaM trailokyavijayAbhidham || 11||

kavachaM kAlikAdevyA AdyAyAH paramAdbhutam |
pUjAkAle paThetyastu AdyAdhikR^itamAnasaH || 12||